Sygnalizatory świetlne karzełkowe stosowane na PKP, trzy-, dwu- lub jednokomorowe.
Różne wersje wykonania (dwa wzory okapników i drzwiczek inspekcyjnych, dwa wzory malowania, podstawa betonowa lub stalowa). W modelu istnieje możliwość dodania oświetlenia.
Opracowano na podstawie:
- Norma branżowa BN-89/3506-32 oraz zastąpiona BN-77/3506-32 Urządzenia zabezpieczenia ruchu kolejowego – Latarnie sygnałowe i semafory świetlne karzełkowe EHA-1 (treść za Biblioteką Cyfrową Politechniki Lubelskiej, ostatni dostęp 29 maja 2020);
- Katalog Zakładów Wytwórczych Urządzeń Sygnalizacyjnych: Latarnia sygnałowa EHA-10, semafor świetlny karzełkowy EHA-11, Zespół pasów świetlnych EHD-10, Semafor świetlny sygnalizacji kolejowej EHZ-2, Wydawnictwo Katalogów i Cenników, Warszawa 1977 (ze zbiorów A. Sosnowskiego);
- Pomiary własne egzemplarzy zlokalizowanych na stacjach w Łodzi i okolicy oraz komór sygnałowych zgromadzonych na wystawie wyposażenia USRK w Parowozowni Skierniewice;
- Wytyczne techniczne budowy urządzeń sterowania ruchem kolejowym w przedsiębiorstwie Polskie Koleje Państwowe (WTB-E10/Ie4) (treść za kolej.krb.com.pl, ostatni dostęp 25 stycznia 2015);
- Instrukcja konserwacji i przeglądów urządzeń sterowania ruchem kolejowym (E24) (treść za kolej.krb.com.pl, ostatni dostęp 25 stycznia 2015);
- Bronowski, J., Górecki, H., Mikulski, A.: Elektryczne urządzenia zabezpieczenia ruchu pociągów, Wydawnictwo Komunikacyjne, Warszawa 1957;
- Mikulski, A.: Elementy przekaźnikowych urządzeń automatyki ZRK, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 1970;