Co wspólnego mogą mieć tak dwie odmienne dziedziny transportu jak cywilna kolej i lotnictwo wojskowe i to jeszcze na dodatek z dwóch różnych krajów? A czy widzieliście kiedyś francuski semafor kształtowy? Jest to tzw. carré (fr. kwadrat) i jest stosowany tam, gdzie w naszych warunkach stawiałoby się semafor lub tarczę zaporową. Mechanicznie, jest to dość prosta konstrukcja: tarcza obraca się wzdłuż osi pionowej – zwrócona do kierunku jazdy oznacza sygnał Stój a obrócona krawędzią oznacza Wolną drogę. Oczywiście pierwszą rzeczą, która zwraca uwagę jest niesamowite podobieństwo do szachownicy polskich Sił Powietrznych.
Kształtowy sygnał carré był stosowany w różnych odmianach na terenie Francji już od lat 80. XIX wieku*. W 1910 roku przyjęto ujednolicone dla wszystkich departamentów przepisy sygnalizacji i sygnał w tej formie dotrwał do epoki TGV. Obecnie najczęściej można go spotkać w roli tarczy zatrzymania, odpowiednika, naszego sygnału D1.
Czy jest to po prostu jeden z tych dziwnych zbiegów okoliczności, czy też faktycznie jedno z najbardziej unikalnych oznaczeń statków powietrznych na świecie ma kolejowy rodowód?
Za twórcę polskiej szachownicy lotniczej uważa się pilota myśliwskiego Stefana Stanisława Steca, który używał uproszczonej jej formy (bez obwódki) jako osobistego godła latając jeszcze w służbie C. K. lotnictwa pod koniec pierwszej wojny światowej. W tym okresie służył na froncie austriacko-włoskim stacjonując w Romagnano. Niestety, stąd jeszcze daleko do granicy francuskiej, tak więc możliwość, że Stec widział sygnalizatory carré i zainspirował się nimi tworząc swój znak rozpoznawczy, można włożyć między bajki…
Mimo to ciekaw jestem, czy Stec przebywając w Paryżu pod koniec 1919 roku, niemal rok po ustanowieniu szachownicy znakiem rozpoznawczym lotnictwa polskiego, zwrócił uwagę na to niezwykłe podobieństwo symboli.
*Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o francuskiej sygnalizacji kształtowej polecam stronę DocRail, niestety tylko po francusku.
Super , dzięki za linka bardzo fajna strona.
Pozdrawiam