Ukryta przed karzącą ręką modernizacji w kniejach Borów Tucholskich leży sobie stacja Wierzchucin. Pomimo swojego położenia literalnie pośrodku nigdzie może się poszczycić mianem stacji Węzłowej. Jest to wynik skrzyżowania efektu pruskiej kolejowej ekspansji na Pomorzu, czyli linii Działdowo – Chojnice (ok. 1852, linia nr 208) z polskimi gospodarczymi podrygami 20-lecia międzywojennego, czyli magistrali węglowej (1931, linia nr 201). To właśnie budowa tej drugiej linii nadała stacji ostateczny kształt – rozbudowany układ torowy, charakterystyczna dla „węglówki” architektura budynków stacyjnych. Pominąwszy krótki epizod odbudowy ze zniszczeń wojennych (rekonstrukcja nastawni dysponującej, budowa wieży wodnej), stacja przetrwała do drugiej dekady XXI wieku właściwie bez zmian. I oby tak pozostało.
I krótki film dokumentujący raczej symboliczny, bo międzyświąteczny, ruch na stacji:
Układ torowy stacji (za: semaforek.kolej.org.pl, ostatni dostęp 15 sierpnia 2019).
A czy będzie kiedyś model słupa telefonicznego
Słupy telefoniczne są w planach. Będzie też generator tabliczek na słupy.
To fajnie :)